Се имаат само еден со друг: По 65 години брак и сите несреќи во Сирија, успеваат да бидат насмеани

Нивната животна приказна воопшто не е лесна, но овие двајца Сиријци не се предаваат. Велат дека ќе се одморат и смират дури кога ќе умрат.

По дури 65 години во брак и по 8 деца, Ахмед ја гушка и бакнува Хадиџа и и вели дека ја сака „од овде до следното село“. Нивните татковци биле најдобри пријатели и Ахмед и Хадиџа се зеле уште многу млади. Живееле во сиромаштија и како што велат имале многу мрачни денови. Сепак, нивната љубов не згаснала.

-Од каде да почнам? Ми роди деца. Секогаш живеевме во хармонија, рече Ахмед, држејќи ја сопругата за рака.

Тие двајцата живееле со своите осум деца, но тогаш почнала војната. Хадиџа вели Ахмед секогаш напорно и вредно работел за да може да се грижи за своето големо семејство, но дека ова е првпат да живеат во толку тешки услови.

-Сакав да умреме пред да ни случи ова, ќе беше така подобро, вели старицата.

Децата на Ахмед и Хадиџа отишле во Турција, а тие останале во Сирија, поточно на границата меѓу Сирија и Турција. Сами и незаштитени.

-Се надевам дека моите деца ќе се вратат дома. Мислите ли дека ќе ги видам повторно? Како можам да ги видам, прашува Хадиџа, а нејзниот сопруг додава дека срцата им се заслепени од тага и сиромаштија.

-Најдобро е да биде како што Бог ќе одреди. Така е најдобро, мрмори Ахмед.

Речиси седум милиони Сиријци се интерно раселени. Најзагрозени и најранливи се токму најстарите бегалци. Но и покрај војната и тешкиот живот, Ахмет и Хадиџа се среќни што се имаат еден со друг.