Балкан
10. December 2015 - 10:57

Сите бебиња беа покрај мајките, а само мојата Милица...

Пред две години ја родив својата Милица пред термин. Мојот сопруг и јас се обидувавме речиси година дена да ги видиме тие две црти на тестот. И конечно на 28. декември се случи и тоа. 

Подоцна направив ултра звук и се било ок. Само имав еден проблем со ниските тромбоцити, а како што напредуваше бременоста, тие беа се пониски и пониски. Се трудев да бидам позитивна. Честите контроли, вадењето крв, лежење во болница.... 

Дома добив силни билки во стомакот и мојот сопруг ме однесе во болница,  ме прегледаа и ми рекоа дека сум отворена девет прсти. Докторката рече дека породувањето може да започне. Бев итно пренесена во Белград бидејќи моите тромбоците беа на долна граница. Лежев и чекав, дојдоа сите лекари да ме пораѓаат. Три напори и мојата среќа беше тука. Таа беше тешка 2.480 грама. Ми ја ставија на градите и веднаш потоа ми ја однесоа. Бабицата и докторите беа задоволни, нм поради мојата состојба воспоставија дека имам внатрешно крварење, Но пдоцна се беше во ред. 

Преминав на интензивна нега каде останав еден ден. Кога стигнав на одделение, сите бебиња беа покрај мајките, а само моето во инкубатор. Можев да ја гледам само низ стакло, беше замотена со многу цевчиња, не можев да ја допрам. 

Се вратив во собата и плачев. После пет однесов млеко да и дадат, а кога се вратив во собата, таа лежела во собата во кревечето. Пола час сум седела и плачела, но овој пат од среќа.